Kredyt frankowy a upadłość konsumencka

Upadłość konsumencka to szansa na umorzenie długów, istnieje jednak kilka warunków, które muszą zostać spełnione. Po pierwsze ten rodzaj upadłości dotyczy tylko osób fizycznych, nie spółek. Po drugie musi zostać udowodnione, że do problemów finansowych doszło wskutek niezależnych przyczyn, a nie poprzez złe zarządzanie finansowe. Po trzecie opóźnienie w spłacie zobowiązań finansowych przekracza 3 miesiące.

W przypadku frankowicza wierzycielem jest bank, a do upadłości konsumenckiej w dużej mierze przyczynił się wzrost rat kredytu, spowodowany wzrostem kursu franka szwajcarskiego. W przypadku ogłoszenia upadłości konsumenckiej majątkiem zaczyna rozporządzać Syndyk oraz opracowywany jest plan spłaty. Upadłość konsumencka jest jednym ze sposobów na wyjście z kryzysu, ale w przypadku Frankowiczów powinna być raczej ostatnim sposobem.

Samo ogłoszenie upadłości konsumenckiej nie sprawia, że dług w banku zniknie, a na poczet długu zajęta może być na przykład nieruchomość. Jest to wręcz absurdalne, ponieważ kredyty frankowe zawierają w sobie tak wiele wadliwych zapisów, że aż 98% Frankowiczów wygrywa swoją sprawę z bankiem. W przypadku Frankowiczów dług wobec banku praktycznie nie istnieje. Wygrana sprawa frankowa pozwala na ogromne korzyści finansowe. Bank musi oddać wszystkie wpłacone raty, a kredytobiorca wypłacony mu kapitał kredytu z dnia jego wypłaty. Oznacza to, że większość Frankowiczów oddała już do banku więcej niż wpłaciła i będzie “na zero” lub nawet na plusie, a do tego zniknie kilkuset tysięczne saldo zadłużenia, przez co upadłość konsumencka może wcale nie być potrzebna.

Czytaj także: Nowy wzór ugód frankowych na finiszu. “Ustawa frankowa” jesienią 2024